WANTED

منو ببخش

17 مرداد 1389

| 21:56 | Emad |

دیر فهمیدی

یه روز می فهمی کی تورو دوستت داشت

تموم زندگیشو پات می گذاشت

منی که دنبال هوس نبودم

برای پروازت قفس نبودم

منی که دنیام شده بود خندهات

جون می دادم خیس نشه یک وقت چشات

با اون نشستی و به من خندیدی

بگو ببینم به کجا رسیدی؟

خوبیش همین بود که تورو شناختم

درسته بردی ولی من نباختم

اخه چرا خواستی که من بشکنم؟

تو که گفتی همه چیزت منم

باشه واسه ما اینجوری نوشتن

تنهایه تنهایه سهم من

با اون نشستی و به من خندیدی

بگو ببینم به کجا رسیدی؟

خوبیش همین بود که تورو شناختم

درسته بردی ولی من نباختم

نفرین نمی کنم دلم نمیاد

فقط دیگه دلم تورو نمی خواد

دلم می خواد به روز من بیفتی

پی شه یکی بفهمی خیلی مفتی

17 مرداد 1389

| 3:1 | Emad |

دیر فهمیدی

یه روز می فهمی کی تورو دوستت داشت

تموم زندگیشو پات می گذاشت

منی که دنبال هوس نبودم

برای پروازت قفس نبودم

منی که دنیام شده بود خندهات

جون می دادم خیس نشه یک وقت چشات

با اون نشستی و به من خندیدی

بگو ببینم به کجا رسیدی؟

خوبیش همین بود که تورو شناختم

درسته بردی ولی من نباختم

اخه چرا خواستی که من بشکنم؟

تو که گفتی همه چیزت منم

باشه واسه ما اینجوری نوشتن

تنهایه تنهایه سهم من

با اون نشستی و به من خندیدی

بگو ببینم به کجا رسیدی؟

خوبیش همین بود که تورو شناختم

درسته بردی ولی من نباختم

نفرین نمی کنم دلم نمیاد

فقط دیگه دلم تورو نمی خواد

دلم می خواد به روز من بیفتی

پی شه یکی بفهمی خیلی مفتی

17 مرداد 1389

| 3:1 | Emad |

قاصدک

قاصدک حرف دلم را تو فقط می دانی

نامه عاشقیم را تو فقط می خوانی

قاصدک هیچ کسی با من نیست

همه رفتند تو چرا می مانی؟

17 مرداد 1389

| 1:14 | Emad |

قاصدک

قاصدک حرف دلم را تو فقط می دانی

نامه عاشقیم را تو فقط می خوانی

قاصدک هیچ کسی با من نیست

همه رفتند تو چرا می مانی؟

17 مرداد 1389

| 1:14 | Emad |

نگفتن...

وقتی رفت......... وقتی چمدانش را به قصد رفتن بست، نگفتم: عزیزم ، این کار را نکن. نگفتم:

برگرد و یک بار دیگر به من فرصت بده. وقتی پرسید دوستش دارم یا نه، رویم را برگرداندم،

حالا او رفته، و من تمام چیزهایی را که نگفتم، می شنوم. نگفتم: عزیزم، متاسفم، چون من

هم مقصر بودم. نگفتم: اختلاف ها را کنار بگذاریم، چون تمام آنچه می خواهیم عشق و

وفاداری و مهلت است. گفتم: اگر راهت را انتخاب کرده ای، من آن را سد نخو اهم کرد. حالا او

رفته، و من تمام چیزهایی را که نگفتم، می شنوم. او را در آغوش نگرفتم و اشک هایش را

پاک نکردم نگفتم: اگر تو نباشی، زندگی ام بی معنی خواهد بود. فکر می کردم از تمامی آن

بازی ها خلاص خواهم شد. اما حالا، تنها کاری که می کنم گوش دادن به چیزهایی است که

نگفتم. نگفتم: بارانی ات را درآر... قهوه درست می کنم و با هم حرف می زنیم. نگفتم: جاده

بیرون خانه طولانی و خلوت و بی انتهاست. گفتم: خدا نگهدار، موفق باشی، خدا به همراهت.

او رفت و مرا تنها گذاشت تا با تمام چیزهایی که نگفتم، زندگی کنم. زندگی چیزی جز یک

دروغ بزرگ نیست !!!

16 مرداد 1389

| 23:46 | Emad |